Eduardo Galeano
Eduardo Galeano, 0 open brieven
Met betrekking tot Eduardo Galeano
Eduardo Hughes Galeano (Montevideo, 3 september 1940) is een Uruguayaans journalist en schrijver. Zijn bekendste werken zijn Las venas abiertas de América Latina (1971) (vertaald als Aderlating van een continent) en Memoria del fuego (1986). In zijn boeken combineert Galeano fictie, journalistiek, politieke analyse en geschiedschrijving.
Inhoud
1 Biografie
2 Persoonlijk leven
3 Bibliografie (selectie)
4 Zie ook
Biografie[bewerken]
Galeano in 1984
Galeano werd geboren in een katholiek gezin uit de middenklasse, dat afkomstig was uit Europa. Op veertienjarige leeftijd verkocht hij zijn eerste politiek getinte cartoon aan het weekblad van de Socialistische Partij van Uruguay, El Sol. In de vroege jaren zestig begon Galeano zijn carrière als journalist bij het weekblad Marcha. Daarnaast werkte hij twee jaar lang als redacteur van het dagblad Época.
Na een militaire staatsgreep in 1973 werd Galeano gevangengenomen en later moest hij Uruguay ontvluchten. Zijn boek Las venas abiertas de América Latina werd door de rechtse regering verbannen in Uruguay, Chili en Argentinië. Hij vluchtte naar Argeninië, waar hij het culturele tijdschrift Crisis oprichtte. Doordat Jorge Videla in 1976 een staatsgreep pleegde en Galeano ter dood veroordeeld werd, moest hij opnieuw vluchten. In Spanje schreef hij vervolgens de trilogie Memoria del fuego.
In het voorjaar van 1985 keerde Galeano terug naar Montevideo, waar hij sindsdien woont. In 2004 won Tabaré Vázquez met de linkse beweging Frente Amplio de Uruguayaanse verkiezingen. Galeano schreef vervolgens voor het Amerikaanse politieke maandblad The Progressive een stuk genaamd "Where the People Voted Against Fear", waarin hij zijn steun voor de nieuwe regering uitte en concludeerde dat het Uruguayaanse volk het gezond verstand ("common sense") gebruikte en dat zij het zat waren om bedrogen te worden door de traditionele Coloradopartij en Blancopartij. Een jaar later nam Galeano plaats in het adviesorgaan van de door Hugo Chávez opgerichte televisiezender TeleSUR.
Persoonlijk leven[bewerken]
In 1959 trouwde Galeano met Silvia Brando. Na een scheiding trouwde hij drie jaar later met Gracielo Berro. In 1976 trouwde hij met Helena Villagra.
Bibliografie (selectie)[bewerken]
Los días siguientes (1962)
China, Crónica De Un Desafío (1964)
Guatemala: Occupied Country (1967)
Su majestad el fútbol (1968)
Las venas abiertas de América Latina (1971)
Memoria del fuego (1982–1986)
Mirrors: Stories of Almost Everyone (2009)
Zie ook[bewerken]
Lijst van Spaanstalige literaire schrijvers
Engelstalige Wikiquote
Wikiquote heeft een collectie Engelse citaten gerelateerd aan: Eduardo Galeano
Mediabestanden
Volgens Wikipédia.
Roem > E > Eduardo Galeano